Jōhatsu

When I was young, a dear family member passed away in my presence. I noticed the liberation of the spirit and I felt that it was good, that death is an inseparable part of life. It became the first of a long series of end-of-life encounters.

I myself was on the edge of life when death touched me for a moment. I entered a transitional world between “being” and “not being”, floating in a no man’s land between life and death. A light and  transparent world of solidified time that escapes our direct perception and is connected to the universe. It was life changing. It taught me to embrace the thought of death in order to live a more intense life. A life with a focus on the here and now, on being.

Fueled by these personal experiences, in the series Jōhatsu, which literally means “evaporation”, I show the transitional world as I have experienced it and to which I sometimes long to return. I try to link my images to the feeling of how nice it could be to disappear for a moment into this state between “being” and “not being”.

Toen ik jong was, overleed een dierbaar familielid in mijn bijzijn. Ik merkte het verglijden van de geest op en ik voelde dat het goed was, dat dood onlosmakelijk bij het leven hoort. Het werd de eerste van een lange reeks ontmoetingen rondom het levenseinde.

Zelf stond ik aan de rand van het leven, toen ik ziek was en de dood mij even raakte. Ik kwam in een overgangswereld tussen “zijn” en “niet zijn”, zwevend in een niemandsland tussen leven en dood. Een lichte, transparante, wereld van gestolde tijd die zich onttrekt aan onze directe waarneming en in verbinding staat met het universum. Het was leven veranderend. Het leerde mij de gedachte aan de dood te omarmen en ik kwam tot een ander, intenser, leven. Een leven met focus op het hier en nu, op “zijn”.

Gevoed door deze persoonlijke ervaringen, laat ik in de serie Jōhatsu, wat letterlijk “verdampen” betekent, de overgangswereld zien zoals ik die heb ervaren en waar ik soms naar terug verlang. . Ik probeer mijn beelden te koppelen aan het gevoel hoe fijn het zou kunnen zijn om even te kunnen verdwijnen naar deze staat tussen “zijn” en “niet zijn”.